We zullen ons de zomer van 2018 nog lang herinneren, misschien wel als die zomer waarbij de klimaatopwarming voor het eerst ook dicht bij ons heel tastbaar was. De droogte hakte dan ook stevig in op onze nieuwe aanplant. Waar de jonge boompjes in het voorjaar nog bijna allemaal frisse groene blaadjes kregen veranderden ze één voor één in levenloze takjes. We hadden niet de mogelijkheid om alles water te geven en beperkten ons tot wekenlange smeekbedes naar de regengoden, tevergeefs…
Wanneer het hemelwater in augustus dan toch nog eens onze grond bereikte, hadden we de hoop voor zowat de helft van onze jonge boompjes opgegeven. Hoewel het nog niet eens veel geregend had, merkten we wel dat het gras zich vlot herstelde. Zou er dan ook nog hoop zijn voor de jonge aanplant? Een week later werden onze gebeden verhoord: nieuwe jonge blaadjes op onze kastanjes, rozen, lindes,…! Dit toon nog maar eens de veerkracht van de natuur, een partner waar we in de toekomst nog veel positieve verrassingen van mogen verwachten. We doopten meteen het huidige tussenseizoen om in “de nieuwe lente”, want ook in de tuin en moestuin zetten veel planten nog een mooie groeispurt in.
De balans
Een droge periode is alleszins een mooie kans om eens op te lijsten welk jong bosgoed nu al dan niet tegen de droogte kan:
- Volgende soorten hebben de droogte al bij al goed overleefd: krent, berk, meidoorn, duindoorn, vogelkers, lijsterbes en iep.
- Krijgen het voordeel van de twijfel: tamme kastanje, winterlinde en spork.
- De kneusjes van de klas: hazelaar, Gelderse roos, wilg en kornoelje.
En verder
- Het groendak is weer groen en fleurig!
- De pompoenoogst is mager maar toch kleurrijk.
- De wadi is een kleurrijke wildernis.
- Een nieuwe lente: tijd voor nieuwe knoppen voor de mispel.
- Schuchter vallende walnoten kondigen toch een beetje herfst aan.
