Als dierenliefhebbers hebben we altijd de ambitie gehad om dieren in te passen in ons systeem. Zo kunnen onze kippen al geruime tijd rondscharrelen op de composthoop. Op onze boomgaard liepen de voorbije jaren de schapen (en geiten) van de buren, maar we voelden dat de tijd stilaan aangebroken was om zelf een aantal grazers in dienst te nemen.

Restte ons alleen nog de vraag: welke grazers?
Ze moesten voldoen aan een aantal criteria:

  • In een boomgaard kunnen grazen zonder de bomen te vernielen: shame on you geiten van de buren!
  • Niet te groot, zodat we ze eventueel ook in ons voedselbos tijdelijk op een klein stukje kunnen inzetten: geen koeien of paarden dus
  • Een beetje intelligent zijn: sorry schapen 😉
  • Aaibaar zijn!
  • Winter en zomer kunnen buiten lopen.

Na wat opzoekingswerk en geïnspireerd door Mme Zsazsa kwamen we uit bij Kune Kune varkens.

Kunekune varkens, een klein ras oorspronkelijk gehouden door de Maori in Nieuw Zeeland. Kenmerkend zijn de ronde bouw, korte snuit en de harige vacht. De meeste kunekunes hebben ‘belletjes’ onder hun kin, pire genaamd. Het lange en nauwe contact met de mens is waarschijnlijk de reden dat kunekunes zo’n vriendelijk en gelijkmatig temperament hebben. Het zijn aanhankelijke levensgenieters, dol op gezelschap.

Bron: kunekune.info

Het grote voordeel tegenover andere varkensrassen: ze eten graag gras en wroeten veel minder.

We werkten het plan uit om een deel van ons houtkot om te zetten naar varkenskot. Omdat de beestjes niet kunnen zweten hebben ze ook een modderpoel of toch op zijn minst een waterbak nodig om zich in de zomer te kunnen verfrissen. Aangezien we het regenwater van ons houtkot al opvangen in twee IBC-vaten is dat al geen probleem. Verder hebben ze ook een aantal stukken verharde oppervlakte nodig zodat de hoeven voldoende afslijten. De vaste plek voor de varkens wordt onze boomgaard, maar we voorzien ook een tijdelijke elektrische afsluiting zodat we ze eventueel de paden kunnen laten afgrazen in ons voedselbos. Daarnaast moeten we ook nog de bestaande afsluiting varkensproof maken en voor een deel vernieuwen: varkens zijn nu eenmaal ondernemender dan schapen. Je merkt het: nog wel wat werk voor we onze nieuwe gasten zouden kunnen ontvangen.

Om helemaal zeker te zijn van onze aanschaf, moesten we wel nog eens een aantal van die rakkers in levende lijve zien. We vonden een kweker die een nestje Kune Kunes had zitten en ook een groot aantal volwassen exemplaren had rondlopen. Als er één ding is wat je beter niet doet: naar kleine Kune Kune biggen gaan kijken zonder er een aantal mee te pakken. De kleintjes pakten ons helemaal in en we besloten om ze voorlopig al op ons grasplein in een tijdelijk onderkomen te zetten. Een kalverhutje met stro, enkele betonplaten, een Gallagher SmartFence met schrikdraadapparaat, eten en knuffels: meer hebben ze voorlopig niet nodig.

In de toekomst zullen de beestjes mee kunnen genieten van restjes uit de moestuin en het voedselbos. In de boomgaard zullen ze zelf de afgevallen appels, peren en eikels kunnen verorberen. In ruil grazen ze gras en leveren ze ons mest, vriendschap en veel plezier 🙂